Nieuws

'Het is mijn leven en mijn dood. Daar wil ik wat over te zeggen hebben.' Ervaringsdeskundige Tami ervaart dat er veel voor patiënten besloten wordt, zonder hen te betrekken en te vragen wat zij belangrijk vinden. Tami verzorgt 26 juni, samen met Wies Wagenaar en het buurtteam, een lezing tijdens ‘Connecting Communities, hét congres over de sociale benadering palliatieve zorg’ van Agora, Carend en PZNL. Ze brengt het perspectief van de patiënt en laat zien hoe dit perspectief vaak ondergesneeuwd raakt door regels, protocollen, stroomschema’s en afvinklijstjes en hoe het beter kan.

Onder de titel ‘Haast geboden voor zorgzame buurten' verzorgt gezondheidseconoom Marcel Canoy op 26 juni een lezing tijdens ‘Connecting Communities, hét congres over de sociale benadering palliatieve zorg’ van Agora, Carend en PZNL. 'Waarom lukt het bij hospices zo goed om informele en formele zorg goed met elkaar te laten samenwerken, terwijl het daarbuiten zo stroef verloopt soms?', vraagt hij zich af in een opiniestuk in Medisch Contact.

‘Mensen in de palliatieve fase hebben geen boodschap aan onze domeinen, regelingen en hokjes. Voor hen is het logisch om te beginnen bij hen, bij de mens.’ Wies Wagenaar is pionier, kwartiermaker en netwerkcoördinator palliatieve zorg. Op 26 juni verzorgt Wies een lezing tijdens ‘Connecting Communities, hét congres over de sociale benadering palliatieve zorg’, waarbij ze het perspectief van de ervaringsdeskundigen centraal stelt. 'Ons team ervaringsdeskundigen is heel duidelijk: Palliatieve zorg draait vooral om welzijn.’

Agora nam deel aan de expertisesessies van het ministerie VWS waarin bestaande samenwerkingsverbanden tussen het sociaal en het medisch domein onder de loep zijn genomen. Deze samenwerking draagt bij aan het verlenen van passende zorg. Wat kunnen we leren van deze initiatieven, tegen welke knelpunten zien we in de praktijk en wat gaat goed?

Een manier om recht te doen aan de multidimensionale aard van sterven is om van de zorg en ondersteuning voor mensen in de palliatieve fase en hun naasten, een publieke aangelegenheid te maken. Palliatieve zorg en ondersteuning zouden we moeten zien als een onderdeel van Public health, net als welvaartsziekten zoals obesitas. Aldus bestuurder Iris van Bennekom en beleidsmedewerker Berivan Yildiz in een verhelderend artikel.

Zingeving is hip, aldus woordartiest Tim Lenders in zijn wrap-up aan het einde van het symposium Zingeving in de spreekkamer | Diversiteit in verbinding. De grote belangstelling voor het symposium en de brede variatie in deelnemers geeft aan dat zingeving een belangrijke dimensie is voor professionals in zorg en welzijn. Bekijk de impressie, de presentaties van de sprekers en de wrap-up van Tim Lenders.

Kwaliteit van leven in de laatste fase gaat, naast lichamelijk welzijn, ook om mentaal en sociaal welbevinden, zingeving en betekenisvolle relaties. Dat bereiken we alleen met passende zorg én ondersteuning die past bij de waarden, wensen, behoeften en de leefomgeving van mensen. Tijdens 'Connecting Communities - Hét congres over de sociale benadering palliatieve zorg' gaan we dieper in op de sociale aspecten van palliatieve zorg.

De impact van de diagnose Parkinson, net als vele andere ongeneeslijke ziektes of aandoeningen, heeft niet alleen invloed op het leven van deze persoon, maar ook op het leven van zijn of haar naasten. 'Je krijgt de diagnose samen.' Lees het hele verslag van de webinar 'Oog voor naasten'.

In onze samenleving is steeds meer aandacht voor vragen over het leven: zingevingsvragen. Na de ontzuiling is het antwoord hierop moeilijk te vinden. Daarom is er sinds 2018, vanuit de overheid, de subsidieregeling Geestelijke Verzorging in de thuissituatie. Wat is de stand van zaken? Welk gereedschap is er om bekendheid aan Geestelijke Verzorging Thuis te geven?

Hoe vanzelfsprekend de gedachte ook is dat ieder mens een holistisch wezen is, in de dagelijkse praktijk is onze ingebouwde reparatiereflex vaak leidend: we zoeken direct naar een antwoord op een vraag of naar een oplossing voor een probleem. Maar wat als we in dat korte moment van persoonlijk contact het lef (of het besef) hebben om ons te richten op wat er écht toe doet?