Het is een echtpaar van middelbare leeftijd, Karel en Sarah. Helaas is bij Sarah kanker geconstateerd en blijkt dat er niets meer voor haar gedaan kan worden.
‘Aanstaande donderdag krijg ik euthanasie. Ik tel de dagen af en ben blij dat ik eindelijk dood mag’, zei hij nogal plompverloren toen we onze eerste kop koffie dronken.
Soms is het bijna teveel. Ik durf dat haast niet op te schrijven, en toch ga ik het wel doen. Want een taboe helpt ons niet verder. En zo voelt het wel vaak: het is niet stoer om het er over te hebben.
Het koppelbed is wat mij betreft De Uitvinding van deze Eeuw. Een uitvinding die om een heleboel redenen van de daken geschreeuwd mag worden...
Mevrouw heeft een pijnscore van 10 op de schaal van 1 tot 10! Wat is er aan de hand? Samen met de WMO-consulent van de gemeente probeert Jelle de ondersteuning te regelen die deze dame écht nodig heeft.
De jarenlange aandacht voor ‘meneer Parkinson’ liet oom Toms vrouw instorten. Mentaal nog lang niet klaar haar taken op te geven, viel ze er letterlijk bij neer. Ze kon weken achtereen niet meer voor zichzelf en oom Tom zorgen.
We gingen op zoek naar een verpleeghuis waar oom Tom en zijn vrouw sámen welkom zijn. Dat hangt af van het beleid van het verpleeghuis. Dat is eigenlijk net zo verbazingwekkend als vreemd…
Het is nooit te vroeg om na te denken over de laatste levensfase. Over wat voor jou, je naasten, je cliënten of patiënten van waarde is in het leven. Nodig ze uit om erover te praten. Een eerste stap daartoe kan zijn om wensen op papier te zetten. Een mooie vorm is een brief. Probeer het eens uit...
Schrijf een brief
Welke partijen zijn er werkzaam in de palliatieve zorg? Hoe verhouden ze zich tot elkaar? Bekijk de infographic.
